Robert Peter Olaf Rob) Wiewel
(27 september 1947)
Rob begon op 2-1-1965 als verkoper op de afdeling School- en Studieboeken
waar hij ook belast was met de dagelijkse leiding. Dat is hij blijven doen
t/m november 1968.
Hij had gesolliciteerd bij de overburen op de Kneuterdijk, werd aangenomen,
en ging werken bij de Amsterdam-Rotterdam Bank. Dat beviel matig en een half
jaar later stak hij de Kneuterdijk weer over en hervatte zijn oude werk op
de eerste etage.
Aangetrokken door door het leven in de provincie emigreerde Rob eind 1969
naar Apeldoorn om daar te gaan werken bij Vroom en Dreesman, maar kwam een
jaar later terug en trad voor de derde keer in dienst bij de boekhandel.
Na een schoolboekenseizoen aan het Calandplein (met loopband) vertrok hij
definitief bij De Vijf Vocalen.
Sibbekunde of stamboomonderzoek leerde Rob dat veel van zijn voorvaderen koopman
waren, dus zit het wellicht in de genen dat hij het verkopen het leukste vond. En
dan niet passief door aan de hand van boekenlijsten boeken uit de kast te trekken,
in te pakken en af te leveren, maar maar van 'niets iets maken'.
Zo heeft hij stapels vergeelde en afgeschreven kladblocs uit de spelonken aan de
Kneuterdijk 11 gehaald en die in de schoolboekentijd op de toonbank geplaatst met op
een kaart een hoge prijs, daar een streep door en 'NU' met een veel lagere prijs.
Binnende korste keren waren ze verkocht aan klanten die zo'n koopje niet aan zich
voorbij wilden laten gaan.
Goede herinneringen heeft hij aan zijn goede vriend (al 50 jaar) Rob Vogel, de steeds
milder wordende Ton Zwennes, zijn broer Jan Zwennes, Maria van Loon, de reus Carmiggelt,
de wandelende stofjas de heer Immers (gaat ete!!!), Ton Evers en zijn beeldschone zus
Angelica, mejuffrouw Vera (HOUD MOED!!!) Mes, Ben (Verrrrkoop) Evertse en nog een hele
rij oud-dierbaren.
Na De Vijf Vocalen is Rob 20 jaar rijksambtenaar geweest en gaf in zijn vrije tijd als
gediplomeerd natuurgids rondleidingen door bos en veld.
De laatste vijf jaren voor zijn pensioen heeft hij daar een schep bovenop gedaan als
zelfverklaard boswachter en schreef gewaardeerde columns over de natuur in de
plaatselijke krant.
Nog steeds wordt hij in zijn woonplaats Zoetermeer aangesproken met boswachter.
Nu is hij voltijds pensionado en proeft mondjesmaat aan het verschijnsel vergetelheid,
hoewel hij zich nog danig kan opwinden over lokaal, regionaal of landelijk natuurbeleid.
Vooral verfoeit hij de almaar toenemende vormen van recreatie in natuurgebieden.
Die horen toe aan planten en dieren en niet aan (bijv.) mountainbikers.
April 2016
vlnr: Rob, Maria, Jan, Ton, Rob (Vogel)